سکوتم غوغاییست
به سراغ من اگر می ایی نرم و اهسته بیاسکوتم غوغاییست
به سراغ من اگر می ایی نرم و اهسته بیاشباهتهای میان خدمت سربازی و زندگی زناشویی (طنز)
شباهت‌های میان خدمت سربازی و زندگی زناشویی (طنز)
شباهت‌های انکارناپذیر میان خدمت سربازی و زندگی زناشویی آنقدر زیاد است که از دیرباز، در اکثر کشورهای دنیا خدمت سربازی اجباری را قرار دادند تا تمام افراد ذکور جامعه، قبل از افتادن به دام ازدواج (ببخشید! منظورم قبل از متأهل شدن بود) برای ۲ سال طعم زندگی مشترک را بچشند تا در ۱۰۰ سال آینده، زیاد احساس رنج و عذاب نکنند!
۱. چه در خدمت سربازی و چه در زندگی زناشویی، چه بخواهی و چه نخواهی کچل خواهی شد و یا به‌عبارت بهتر، کچلت خواهند کرد! البته این کچلی در خدمت سربازی توسط ماشین اصلاح و در زندگی مشترک توسط عواملی چون: استرس شدید، سوء تغذیه، کندن به‌صورت لاخ‌لاخ توسط همسر، چپ شدن ماهیتابه روغن داغ روی سر و ... صورت می‌گیرد! ناگفته نماند که این کچلی در آقایان به نسبت نوع مو، جنس ریشه مو، عوامل ارثی و ... متفاوت است، ولی به هر حال به قول معروف: دیر و زود داره ولی بالاخره همه‌مون کل پا می‌شیم!
۲. شباهت بعدی در زمینه داشتن فرمانده و به‌عبارتی، فرمانبردار شدن است! به محض ورود به پادگان و یا منزل مسکونی مشترک (خانه بخت)، هر مردی یک فرمانبردار بی‌چون و چرا محسوب می‌شود که اگر طالب جان و سلامتی جسمی و روانی‌اش می‌باشد، باید تمام فرامین فرمانده و یا همسر خود را بر روی تخم چشمانش بگذارد و هرگونه تخطی از دستورات فرمانده و همسر، پاسخی جز گلوله، حبس، اضافه خدمت (در خدمت سربازی) و افتادن توی سماور پر از آب جوش، هدف قرار گرفتن با ساتور، رفتن دست توی چرخ گوشت، پرت شدن از پنجره طبقه هفتم به بیرون، گشنگی و تشنگی کشیدن و ... (در زندگی زناشویی) نخواهد داشت!
۳. شباهت سوم در این نکته اقتصادی خلاصه می‌شود که چه سرباز و چه مرد متأهل، میزان پولی که در آخر برج به دست او خواهد رسید، فقط به میزانی‌ست که کفاف بر طرف کردن نیازهای اساسی او را بدهد و چیزی برای پس‌انداز کردن و یا خرج کردن در زمینه‌هایی غیر از نیازهای اساسی نخواهد ماند و در این میان، سرباز و مرد متأهل، هر چقدر هم که جان بکنند و عرق بریزند، فرقی به حال فرمانده یا همسرش نخواهد کرد و باطبع تأثیری در جهت افزایش مستمری آنان نخواهد داشت، به‌عبارت بهتر، در هر دو جا یکی باید کار کنه تا اون یکی حال کنه!
۴. از دیگر شباهت‌های موجود میان این دو قشر آسیب‌پذیر جامعه، شباهت در آرزو کردن است! بدین معنی که هر پسری پس از ورود به پادگان و خانه بخت است که قدر زندگی در خانه پدری را می‌فهمد و از اعماق وجودش و با تمام اعضاء و جوارحش آرزو می‌کند که ای کاش هنوز هم در کنار پدر و مادرش به سر می‌برد و ایضاً خودش را نیز لعنت خواهد کرد که چرا قدر آن روزهای شیرین را ندانسته است! چرا که در پادگان و خانه مشترک دیگر کسی غذای مفت به او نمی‌دهد، لباس‌هایش را نمی‌شوید و اتو نمی‌زند، کسی نازش را نمی‌کشد و ... و فقط خود اوست که مسئول انجام تمام کارهای شخصی‌اش و نیز کارهای چند نفر دیگر می‌باشد!
۵. از دیگر شباهت‌ها می‌توان به این نکته اشاره کرد که اکثر سربازی رفته‌ها و اکثر مردان متأهل متفق‌القول هستند که در این ایام، هر روز به اندازه یکسال برای آنها می‌گذرد و ثانیه‌ها حکم ساعت را پیدا می‌کنند که به احتمال زیاد دلیل آن، مواردی مشابه موارد فوق می‌باشد!
و در نهایت این‌که چند ماه پس از آن‌که کارت پایان خدمت یا قباله ازدواج را دریافت کردید، صدای خواندن این شعر معروف در گوشتان خواهد پیچید که: (گول خوردی آی گول خوردی!) زیرا آن موقع است که تازه دوزاری‌تان جا می‌افتد که با این کارت و قباله نه کاری به آدم می‌دهند و نه وام ازدواج و نه خیلی از چیزهای دیگر که شما را به بهانه آنها در این راه وارد کرده بودند، پس متوجه خواهید شد که تنها مورد استفاده‌ای که برای شما خواهند داشت این است که می‌توانید از آنها برای امانت دادن به کلوپ برای کرایه فیلم استفاده نمایید...!!!
